Za oknem zimno i biało dlatego dziś przeniesiemy się w cieplejsze i egzotyczne rejony filmowe. Filmy brazylijskie kojarzą nam się zazwyczaj z tasiemcowymi telenowelami i głębokimi latami 80-tymi. Bo kogóż nie rozpalała na przykład “Niewolnica Isaura” z Lucelią Santos i Rubenem De Falco w reż. Miltona Goncalvesa? Aktorzy odwiedzili Polskę w 1985, a na lotnisku Okęcie witało ich kilka tysięcy osób. Podczas swojej wizyty odwiedzali szkoły, szpitale i zakłady pracy, wszędzie byli przyjmowani z honorami godnymi królewskiej pary. Wiele osób do dziś nosi piętno serialu w postaci imion bohaterów. A zbiorowa “isauromania” dotknęła prawie wszystkich.
Jednak kinematografia brazylijska ma coś więcej do zaoferowania. Szczególnie współczesne obrazy filmowe to wybitne kino obyczajowe, zaangażowane, poruszające tematy społeczne i kulturowe. Osobiście jestem ich wielbicielką nie tylko w warstwie fabularnej czy wizualnej, ale też językowej ze względu na brzmienie języka portugalskiego. Ich poetyka jest oryginalna i niepowtarzalna. W lżejszej odsłonie obyczajowej czy komediowej jest też kilka ciekawych propozycji na dobrym poziomie. Systematycznie zatem poszukuję kolejnych filmów, które teraz mogę wam polecić.
Aquarius, reż. Kleber Mendonça Filho, Brazylia/Francja 2016
Olśniewająca Sonia Braga wciela się w rolę Clary, emerytowanej krytyczki muzycznej. Wiedzie spokojne życie, wypełnione muzyką, spotkaniami z przyjaciółmi i rodzina oraz codziennymi wypadami na plażę. Przy niej położony jest budynek Aquariusa, którego Clara jest ostatnią i jedyną lokatorką. Czas toczy się leniwie i monotonnie do momentu, kiedy nasza bohaterka rozpoczyna walkę ze spółką mającą komercyjne plany związane z rezydencją. Działania spółki są nieuczciwe i niezgodne z prawem. Clara walczy ze wszystkich sił by uratować zbudowanego w 1940 roku Aquariusa. To historia uniwersalna, mogąca zdarzyć się w każdym miejscu.
Upalne brazylijskie lato, reż Heitor Dhalia, Brazylia 2009
To jeden z tych, które można oglądać kilkakrotnie i się nie nudzą. Senna wakacyjna atmosfera, rodzinne plażowanie, posiłki i zabawa ze znajomymi. Pod tym idealnym obrazem kryją się tajemnice, niedopowiedzenia i małe tragedie. A wszystko pokazane jest z perspektywy nastolatki przeżywającej swoje fascynacje i miłość. Film jest niezwykle spójny pod względem realizacyjnym. Świetny scenariusz, praca reżysera i operatora. Powolna narracja, barwa światła i ścieżka dźwiękowa dopełniają całość. Film pod względem wizualnym i fabularnym jest genialny. Obsada jest mało znana poza gościnnym udziałem francuskiego aktora Vincenta Cassela, ale znakomicie dobrana.
California, reż Marina Person, Brazylia 2015
Kolejny film, w którym oglądamy świat przedstawiony z perspektywy nastolatki. Przenosimy się do roku 1984. Estela, nasza bohaterka przechodzi dość burzliwy burzliwy okres dojrzewania. We własny sposób próbuje sobie poradzić ze światem miłości, przyjaźni i seksu. Co w tym wieku jest skomplikowane i urasta do rangi problemu. Estela podziwia swojego wujka Carlosa i chce go odwiedzić w Kalifornii. Kalifornia jest dla niej wymarzonym rajem. Gdy wujek wraca do Brazylii wychudzony, słaby i chory, wszystko się zmienia. Estela przeżywa kryzys egzystencjalny, a świat nigdy nie będzie już taki sam. Znakomita historia zilustrowana fantastyczną ścieżką dźwiękową.
Wybrana filmografia:
Loveling, reż. Gustavo Pizzi, Brazylia 2018
Prawie jak matka, reż Anna Muylaert, Brazylia 2015
W cieniu słońca, reż Walter Salles, Brazylia/ Francja 2001
Wielki dom, reż Fellipe Barbosa
Dworzec nadziei, reż. Walter Salles Brazylia/Francja 1998
Niewidoczne życie sióstr Gusmao, reż. Karim Ainouz, Brazylia/Niemcy 2019
Miasto Boga, reż Fernando Meirelles, Brazylia/Francja 2002
Bóg jest Brazylijczykiem, reż. Carlos Diegues Brazylia 2003
Rio I love you, reż. Jode Padilha i inni, Brazylia USA 2014
Dwóch ojców, reż. Cris D’Amato, Brazylia 2021
Fot. Upalne brazylijskie lato, reż. Heitor Dhalia, źródło fot. :https://fdb.pl/film/157190-upalne-brazylijskie-lato/pictures
Tekst: Katarzyna Pokuta
