Klucz do miasta i serc
We wtorek, 15 maja, na jaworznickim Rynku rozpoczęły się uroczyście czterodniowe obchody XVIII Dni Godności Osób Niepełnosprawnych.
Uroczystości w centrum miasta to tylko początek wielkiego święta osób, które na co dzień zmagają się z niepełnosprawnością. Obchody to okazja do integracji środowiska, wymiany codziennych doświadczeń i doskonałej zabawy.
W inauguracji tego barwnego wydarzenia jak zawsze uczestniczyły tłumy jaworznian. Wśród nich byli: Paweł Silbert, prezydent Jaworzna, poseł Dariusz Starzycki, Ewa Sidełko-Paleczny, sekretarz miasta, Maria Materla, pełnomocnik prezydent ds. osób niepełnosprawnych, a także dyrektorzy, pracownicy i podopieczni wielu jaworznickich placówek.
fot. Andrzej Pokuta
Dziś nasze serca są ze wszystkimi, którzy muszą zmagać się z niepełnosprawnością. Pragnieniem każdego człowieka jest być zdrowym, tego przecież zwykle życzymy sobie przy wielu okazjach, ale nie zawsze jest nam to dane. Niepełnosprawność to nie wyrok. Nie odbiera ona prawa do szczęścia i realizacji własnych marzeń. Wiara w siebie pomaga przełamywać wszelkie bariery, sprawia, że niemożliwe staje się możliwe, to najskuteczniejsza broń w zmaganiach z przeciwnościami losu – mówiła Maria Materla.
Uczestnicy obchodów podkreślają, że takie święto jak Dni Godności Osób Niepełnosprawnych jest bardzo potrzebne, bo przypomina o tym, że obok nas żyją osoby, które mimo niepełnosprawności chcą uczestniczyć w życiu społecznym, realizować swoje pasje i marzenia. O tym, jak zmienia się miasto, by było bardziej przyjazne dla takich osób, mówił Paweł Silbert.
Jaworzno jako jedno z pierwszych miast wprowadziło instytucję asystenta osoby niepełnosprawnej, w mieście działa pełnomocnik ds. osób niepełnosprawnych. Przekazujemy środki na rehabilitację niepełnosprawnych dzieci, a w tym roku udało się też przeznaczyć 300 tys. zł na rehabilitację niepełnosprawnych dorosłych. W naszym województwie to najwyższa kwota przeznaczona na to zadanie. Z powodzeniem pozyskujemy też środki z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych czy Narodowego Funduszu Zdrowia – wylicza prezydent Jaworzna.
Podczas otwarcia obchodów Dni Godności Osób Niepełnosprawnych w roku, w którym świętujemy setną rocznicę odzyskania niepodległości, nie mogło zabraknąć akcentów patriotycznych. Aby uczcić tę rocznicę, w niebo poszybowało sto białych i czerwonych balonów.
Dla godności: wspólnie i radośnie
Symboliczne klucze do bram miasta odebrali na jaworznickim Rynku przedstawiciele osób niepełnosprawnych. Do piątku to oni będą sprawować rządy w Jaworznie. Już po pierwszych dniach tego zwierzchnictwa wiadomo było, że do końca tygodnia w mieście będzie wesoło, optymistycznie, ale i refleksyjnie. Wszystko dzieje się w ramach XVIII edycji Dni Godności Osób Niepełnosprawnych.
Opieka nad niepełnosprawnym dzieckiem z pewnością nie jest prosta, ale daje też dużo satysfakcji. Każdy drobny postęp dziecka bardzo cieszy. To, co inne maluchy po prostu umieją, my często osiągamy z dużym wysiłkiem, ale za to, po każdym takim sukcesie mamy rodzinne święto – śmieje się Anna Sikora, mama niepełnosprawnego Kacpra.
fot. Andrzej Pokuta
Dni Godności Osób Niepełnosprawnych to okazja do wymiany doświadczeń. W jednym miejscu spotykają się rodzice dzieci z problemami, ich nauczyciele, opiekunowie i wychowawcy. Wszyscy chętnie dzielą się swoją wiedzą i doświadczeniem. Dyskutują o tym, jak stymulować rozwój dzieci, gdzie szukać pomocy medycznej czy ciekawych zajęć oraz jak znaleźć choć chwilę dla siebie. Przypominają też o potrzebach i problemach, z jakimi na co dzień się borykają.
Choć sytuacja nie jest jeszcze idealna, to jednak stopniowo korygujemy infrastrukturę miejską do potrzeb osób niepełnosprawnych. Cały czas działamy – zapewnia Paweł Silbert, prezydent Jaworzna.
Inauguracja XVIII Dni Godności Osób Niepełnosprawnych to jednak przede wszystkim doskonała zabawa. Atmosfera na Rynku była wyśmienita. Uczestnicy imprezy tańczyli, śpiewali i bawili się. Były bańki mydlane, pokazy taneczne i zabawy integracyjne. Chętni mogli też liczyć na słodki poczęstunek, a o wodę dla wszystkich spragnionych zadbali pracownicy Wodociągów Jaworzno. Na Rynku można też było spotkać wiele postaci z ulubionych bajek. O bezpieczeństwo zadbali policjanci i strażnicy miejscy. Mundurowym oczywiście towarzyszył Sznupek, policyjna maskotka.
W środę obchody przeniosły się do Osiedla Stałego. W Młodzieżowym Domu Kultury obejrzeć można było spektakl zatytułowany “Zamieszanie w krainie bajek”. Przedstawienie było wyjątkowe, bo w roli aktorów wystąpili nauczyciele i terapeuci, którzy na co dzień pracują z osobami niepełnosprawnymi. Wczoraj wręczono też dyplomy uczestnikom konkursu plastycznego “Bajkowe postacie w trójwymiarze” oraz nagrody dla uczestników obchodów Dni Godności Osób Niepełnosprawnych.
Dziś (czwartek, 17 maja) jesteśmy już na półmetku obchodów, które potrwają do piątku, więc jest jeszcze okazja, by przyłączyć się do zabawy. W tym roku wielkie święto osób niepełnosprawnych współorganizowało Przedszkole nr 12. W przyszłym roku w organizacji tego przedsięwzięcia pomagać będzie Przedszkole nr 14.
Bądźcie drogowskazem w poszukiwaniu i rozumieniu tego, co w życiu jest naprawdę ważne i wartościowe, abyśmy w codzienności umieli cieszyć się tym, co mamy i nie zabiegali o rzeczy, które nie czynią nas lepszymi ludźmi – mówiła do osób niepełnosprawnych Maria Materla, pełnomocnik prezydenta miasta ds. osób niepełnosprawnych.
Tekst: Grażyna Dębała
Życie nabiera godnego wymiaru
Widząc uśmiechnięte twarze dzieci specjalnej troski i ich rodziców, nie zdajemy sobie sprawy, przez jaką drogę przeszły, by ich życie nabrało kolorów. Żaden rodzic nie jest na to przygotowany, na poświęcenie, którego wymagać będzie opieka nad dzieckiem – nieprzespane noce, wieczna troska, czasami bezradność – w tej trudnej drodze wychowania dziecka jest coś budującego i radosnego… to szczęśliwe, samodzielne dziecko, radzące sobie mimo wszystko.
Teresa Byrczek jest matką dorosłej już, niepełnosprawnej córki. Kasia urodziła się bez lewego oka, przeszłą sepsę, zapalenie opon mózgowych w pierwszych miesiącach życia i zdiagnozowano u niej dziecięce porażenie mózgowe. Jak każdy rodzic dziecka specjalnej troski pani Teresa przeszła przez trudną drogę – niepokojące objawy, diagnoza, rozpacz, leczenie i rehabilitacja, ustalenie stopnia niepełnosprawności. Nie było czasu na zastanawianie się, dlaczego…
fot. Archiwum Rodzinne
W takich sytuacjach włącza się automatycznie tryb opieki nad dzieckiem, które jest wyjątkowe i potrzebuje nas jak nikt inny na świecie. Towarzyszy nam w tej opiece miłość, która nie jest krzykiem rozpaczy, ale sensem i treścią życia – wyznaje pani Teresa.
Tak zaczęła się długa, żmudna droga – pomaganie dziecku w każdej sferze życia. Później pojawiły się trudne do pokonania bariery urzędowe. Matka musiała uporać się z murem przepisów, często czując bezradność. Gdy Kasia ukończyła gimnazjum, nagle okazało się, że jest zbyt słaba, by iść do szkoły masowej, a zbyt dobra, by korzystać z nauczania specjalnego.
Na szczęście spotkaliśmy się z wielką pomocą ze strony Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego i córka mogła podjąć naukę w formie nauczania indywidualnego z włączeniem do grupy – wyjaśnia mama Kasi.
Jednak najpoważniejsze problemy pojawiły się, gdy skończyła naukę, stała się dorosła. Nasuwało się wtedy mnóstwo pytań naznaczonych troską, niepokojem. Co takie dziecko ma zrobić ze swoim dorosłym życiem? Czego może się spodziewać w relacjach ze środowiskiem, często nieprzygotowanym na ich potrzeby? Gdzie można szukać pomocy? Czy będzie skazane na izolację środowiskową?
W takich sytuacjach ważne jest wsparcie różnych instytucji, ale też rodziny. Kasia została uczestniczką zajęć prowadzonych w WTZ przez Monikę Włodarczyk-Raczek. Tam zainteresowała się rysunkiem, chętnie uczestniczy w różnego typu wycieczkach, w zajęciach dogoterapii i hipoterapii.
Najważniejsze jest to, że uczy się samodzielności, współpracy w grupie i czuje się ważna, potrzebna i zauważana. Jej życie nabiera godnego wymiaru – podkreśla pani Teresa.
Tekst: ES
