Domy dla górników
Na początku XIX w., w celu utrzymania ciągłości ruchu, postanowiono zatrudnić w górnictwie wykwalifikowaną kadrę. Nie nadawali się do niej chłopi, którzy w okresie nasilenia robót polowych nie przychodzili do pracy w kopalni.
Postanowiono więc ściągnąć fachowców z Górnego i Dolnego Śląska, regionów należących wówczas do Królestwa Prus. Chociaż migracja nie miała charakteru masowego, w jaworznickiej parafii przygotowano dla nich odpowiednie warunki.
Pierwszy zapis o budowie domów dla robotników pochodzi z 1811 roku. Wtedy odnotowano wybudowanie
pierwszych pięciu domów dla górników, a budowa była w toku. Wiosną 1812 roku oddano kolejne dziewięć domów dla górników i jeden dla sztygara. Dodatkowo w budynku zwanym Stara Huta przeprowadzono adaptację i przygotowano jeszcze trzy mieszkania dla górników.
Te wszystkie zabiegi pozwoliły ulokować jeszcze 31 górników, którzy byli niezbędni do utrzymania ruchu kopalni.
Źródło: Maria Leś-Runicka, Historia Jaworzna w XIX wieku
