Spór o wódkę
W 1817 roku Paweł Skórzewski, rządca ekonomii jaworznickiej i Józef Gostkowski, dzierżawca dóbr w tej samej ekonomii, wstąpili na drogę sądową. Przedmiotem sporu było aresztowanie przez Gostkowskiego hutnika Klemensa Barana za to, że kupił wódkę poza karczmą.
Skórzewski natomiast kazał natychmiast zwolnić Barana jako pilnie potrzebnego do pracy. Zgłosił problem do władz krakowskich, informując o nadużyciach Gostkowskiego, który miał ponadto sprzedać górnikom mięso zdechłego woła, a w swojej karczmie podawać piwo i smrodliwą wódkę.
Zarzucano mu również wyzyskiwanie ludności robotniczej poprzez narzucanie wysokich cen na żywność. Gostkowski, korzystając z uprawnień wójta, pozwolił sobie na użycie siły.
Ostatecznie Skórzewski otrzymał naganę za odbicie hutnika z aresztu. A Gostkowskiemu przyznano rację, gdyż obejmując dzierżawę karczmy, mógł narzucać mieszkańcom obowiązek wyłącznego kupowania u niego produktów.
Źródło: Maria Leś-Runicka, “Historia Jaworzna w XIX wieku”
